Hlið Krísuvíkurkirkju fallið :(

Leitt var að sjá hlið Krísuvíkurkirkju fallið fyrir hörðum blæstri "Kára" þegar ég kom þar með fólkinu mínu á nýjársdag. Veðrið var "ekta" kalt, blástur og örlítill skafrenningur sem þyrlaðist upp og gaf svona smá "byl stemningu" Litli Hálendingurinn  minn var ekki hrifinn og lét í sér heyra, var ekki alveg að meta islenzku veðráttuna. Það var SVO notalegt að koma í kirkjuna, á móti okkur barst ilmur af kertum,þeir sem á undan voru höfðu tendrað ljós og við gerðum slíkt hið sama.Það ríkti kyrrð og friður í þessari litlu sveitakirkju  þennan fyrsta dag ársins og margir sem sóttu hana heim. Við sóttum einnig heim gamla Þórkötlustaðahverfið, þar var kyrrð að vanda þó sjórinn væri úfinn og háar öldur byltu sér úti fyrir. Það var gaman að fá svona dag að sýna Skotanum, tengdasyni mínum, eitthvað sem er "öðruvísi" en á að venjast, það heillar gjarnan.

Hálendingarnir í kirkju Krísuvíkur, sá litli með hana"finnsku" á höfði, húfuna góðu sem finnskir farandverkamenn í Sandgerði gáfu mér 1990 þar sem þeir héldu að eyrum mín stóru myndu frjósa hún kom sér líka vel og hefur veitt mörgum eyrum skjól síðan. 

 

 

 

 

 

 

 Það var svo sannarlega jólalegt í litlu kirkjunni þegar búið var að kveikja á kertum.

 

 

 

 

 

 

Það er gaman að sjá muninn, ótrúlegt hvað birtan gerir.