Orka náttúrunnar.

 

 

 

Þá er hann desember komin með sína sérstöku birtu. Ég gat nú ekki á mér setið þar sem kominn var vísir af snjó, að leggja land undir fót. Leiðin lá til Krísuvíkur. Það var hreint undursamlegt að komast í þessa miklu kyrrð  sem ekkert rauf. Kleifarvatn var sem spegill og litla timburkirkjan í Krísuvík kúrði í frostinu. Hún hefur eitthvað undravert aðdráttarafl þessi kirkja. Þær eru ófár ferðirnar sem ég hef vitjað hennar, búin að koma þarna á öllum tímum árs Þetta er mikill sögustaður og gaman að ráfa þarna um og rifja upp söguna.

Þó kyrrðin og friðurinn væru alsráðandi þarna í gær var samt svo mikil orka í loftinu, ég fann hvernig ég drakk í mig þennan ósýnilega kraft sem er svo einstakur og sérlega gott að finna.   Ég tók fjöldann allan af myndum, læt nokkrar fylgja hér með, en fleiri eru í albúminu"ýmislegt"  fyrir þá sem vilja skoða meira.

 

 

 

 

 

Á leiðinni heim kom ég við á öðrum uppáhaldsstað sem ég vitja oft, það er gamla Þorkötlustaðahverfið. Það er frábær staður sem geymir mikla sögu og skartar enn rústum þeirra byggðar sem þar var. Þar á ég mér draumahús

 

 

það vantar að vísu á það þakið, þannig að einungis er um sumargistingu að ræða. Ég hefði SVO viljað sjá hvernig byggðin þarna leit út  þegar hún var í sem mestum blóma.

 

 

 Svona er útsýnið úr stofunni, glæsilegt ekki satt

 

 

 

Þetta var hreint út sagt yndislegur dagur. Það er ekki of sögum sagt að við eigum fallegt land, það er svo dásamegt hvað það breytist þegar snjór er yfir. Það fær þá yfir sig svo mikinn virðingarblæ.

Ég vona að sem flestir hafi notið þessa breytta veðurs hér á suð-vestur horninu og séu fullir orku eftir þessa helgi eins og ég