Blíðuveður á Austurlandi.

Það var blíður blær sem strauk kinnar mínar þegar ég steig út úr flugvélinni á Egilsstaðaflugvelli sl. föstudag. Hitinn um 15°,það var ekki að finna né sjá að komið væri fram í seinni hluta október. Mikið var nú gott að komast í rólegheitin, losna aðeins frá eilífum bílaniðinum sem aldrei linnir hvorki þar  sem ég bý eða vinn. Þetta var því alger paradís. Ég átti því góða helgi með dóttur minni og hennar fjölskyldu. Nýjasti meðlimurinn sem er mánaðargamall í dag fékk nafn þessa helgi. Grímur Daníel heitir snáðinn, sem er heldur betur pratinn og fallegur, algjör perla. Systir hans 11 ára fór með skátafélaginu út í Hjaltastað þar sem þau gerðu sér glaða daga með öllu því skemmtilega sem einkennir skátastarfið. Ég var svo heppin að fá að ná í hana þarna út eftir og gat því séð bakhlið fjallana minna á Borgarfirði í leiðinni. Dyrfjöll og Beinageit hnarreist að vanda trónuðu þarna í haustblíðunni. Það voru kátir krakkar sem voru að pakka  saman í Hjaltalundi þegar ég renndi þar í hlað.

Helgin var liðin áður en varði og  ég komin upp í flugvél á leið suður. Það var fallegt að sjá landið úr lofti þó beri fyrir ljótan blett þar sem  "æxlið" er, en þar á ég við Kárahnjúkavirkjun og það rask sem henni fylgdi, Það er ekki hægt annað en að fá tár í augun. Það er von mín að  við látum okkur að kenningu verða þetta axarskaft.